Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico?
Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate.
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Quoniam, inquiunt, omne peccatum inbecillitatis et
inconstantiae est, haec autem vitia in omnibus stultis aeque
magna sunt, necesse est paria esse peccata.

Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis
voluptatem.

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.
Ita prorsus, inquam;
Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;
Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.

Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum;

Pauca mutat vel plura sane; Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata;

Quonam, inquit, modo?: Sed potestne rerum maior esse dissensio?
Bork: Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
Frater et T.: Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
Bork: In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;

Duo Reges: constructio interrete.

Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Idemne, quod iucunde?